Pytania krytyczne

Umie­jęt­ność kry­tycz­ne­go my­śle­nia daje się spro­wa­dzić w ogrom­nej mie­rze do umie­jęt­no­ści za­da­wa­nia kry­tycz­nych py­tań (i go­to­wo­ści do ich sta­wia­nia). Po­sta­wa kry­tycz­na po­le­ga na ak­cep­to­wa­niu tyl­ko tego, co zo­sta­ło uza­sad­nia­ne — sta­wia­nie py­tań, nie­przyj­mo­wa­nie żad­nych prze­ko­nań na kre­dyt jest jej fun­da­men­tem. Wy­ma­ga od­wa­gi po­ka­za­nia, że się cze­goś nie wie, nie ro­zu­mie… co wca­le nie przy­cho­dzi nam ła­two. Wią­że się tak­że z na­ra­ża­niem in­nym — pro­ste, fun­da­men­tal­ne py­ta­nia bar­dzo czę­sto by­wa­ją nie­wy­god­ne dla py­ta­ne­go, od­bie­ra­ne są jako atak, pró­ba za­kło­po­ta­nia.

Głów­ną ramę dla tej czę­ści sta­no­wi książ­ka Asking the Ri­ght Qu­estions — świet­ne wpro­wa­dze­nie do kry­tycz­ne­go my­śle­nia, nie­ste­ty, do­stęp­ne je­dy­nie po an­giel­sku. Treść sta­no­wi tłu­ma­cze­nie my­śli za­war­tych w tej książ­ce, uzu­peł­nio­ne o wie­le przy­kła­dów, ko­men­ta­rzy i od­wo­łań wła­snych.